Het is geen goede tijd om ouders te zijn van een groot gezin. Maar misschien is dit wel gewoon geen goede tijd om vader en moeder te zijn. In ieder geval een zwaardere tijd dan anders. Ik ga er niet over liegen, met alle hulp die we iedere dag in huis hebben (waar ik echt heel erg dankbaar voor ben!) vinden we deze periode toch echt opnieuw niet gemakkelijk. We zien heel veel voordelen ten opzichte van de eerste lockdown maar dat neemt niet weg dat we iedere dag opnieuw een hele trucendoos open moeten trekken om een goede sfeer in huis te bewaren.
Ik weet niet of andere moeders dit herkennen maar je bent soms echt aan het strijden om je kinderen gemotiveerd te blijven houden. Alleen achter die iPad op je slaapkamertje kijkend en luisterend naar juf en de andere klasgenootjes roept nou eenmaal echt een kleiner gevoel van saamhorigheid op dan gezellig samen in de klas. Het kind voelt zich toch regelmatig eenzaam. Ook de meesters en de juffen halen van alles te voorschijn uit hun hoge hoed en werken hard om het onderwijs op afstand boeiend en interessant te houden met dat o zo nodige grapje op z’n tijd ertussen door. Maar hoe hard we ons er ook allemaal voor inzetten het lukt het ons maar niet om dat zelfde te evenaren wat normaal gesproken plaatsvond achter de gesloten deuren van het klaslokaal.
Voor covid stond je er misschien niet eens bij stil hoe bijzonder de school eigenlijk is. Misschien wel een keertje op z’n tijd maar zeker niet dagelijks. Tot het jou dagelijkse kost werd. Dan groeit toch echt wel het besef dat we het in ons land maar mooi voor elkaar hebben met al die goede en verschillende onderwijsvoorzieningen.
Ik merk aan mezelf dat ik de laatste tijd weer gemakkelijk kan verzanden in het gevoel van te kort te schieten. Dat gevoel wordt natuurlijk voornamelijk veroorzaakt doordat ik dingen wil kunnen waar ik niet voor geleerd heb. Ik blijf maar proberen in die mal van juf zijn te passen, maar die jas past me niet en de kinderen accepteren het niet dat ik die jas draag. Juf doet het allemaal heel anders en in tijden van thuisonderwijs kijken de kinderen vaak naar me alsof ik tachtig ben in plaats van de jonge moeder die ik me voel. Ze vinden me op het gebied van schoolwerk vaak maar weinig inspirerend en steeds opnieuw blijkt dat vreemde(re) ogen dan toch dwingend zijn.
Het is heel vaak vallen en weer opstaan om weer tot het besef te komen dat er nog steeds heel veel andere dingen zijn waar ik wel goed in ben. Dingen die ik onze kinderen wel kan leren en kan geven. In de ogen van onze kinderen doen we het als ouders heel erg goed. Ze zouden papa en mama voor niemand willen ruilen. Zij vragen ons niet om de juf of de schoolmeester te zijn, de waarheid is dat we dat in de huidige tijd te vaak van onszelf vragen. Terwijl het juist al die andere dingen zijn waarmee we ons onderscheiden in de ogen van onze kinderen. Hoe dichtbij wij kunnen en mogen komen is wat ons voor hen extra bijzonder en speciaal maakt.
In het eerste bijbelboek Genesis staat de bijbeltekst; Be fruitful and multiply. Iets dat zich in het Nederlands laat vertalen naar; Draag vrucht en vermenigvuldig u. Een tekst die Joris en ik erg letterlijk genomen hebben. Nu bij het inrichten van ons huis hebben we een drietal prachtige platen met fruit ingelijst en daar een laatste lijst naast gehangen met de tekst; Be fruitful and multiply. Vooral in het Engels treft de uitspraak me echt. Multiply… Vermenigvuldigen…
Eigenlijk is het een constante reminder dat we nooit uitgegroeid zijn. We blijven ons vermenigvuldigen. Misschien niet in aantal maar wel in de liefde. We vermenigvuldigen onze getuigenis, we vermenigvuldigen ons geloof, we vermenigvuldigen de kennis die wij hebben door het door te mogen geven aan onze kinderen. We multiply every day!
Het is goed om dit soort reminders bij je te dragen. Zelf houd ik ervan om teksten in ons huis op te hangen. Maar een in lipstick geschreven reminder op je spiegel, of een note op je telefoon of in je ouderwetse papieren agenda kan natuurlijk allemaal net zo goed. Juist in tijden waarin we wellicht weinig stimulans van buitenaf ervaren moeten we zelf wel bewust op zoek gaan. Want de inspiratie is er wel!
Hoe verdrietig ik soms ook ben over de invloed van covid of van de besluitvorming daarom heen op onze levens. Het neemt niet weg dat we de kans hebben gekregen om juist vandaag, om juist nu een licht te zijn. Ik neem die kans heel serieus. Er komt namelijk geen do-over van vandaag. Er komt geen do-over van de tijd dat je als gezin samen onder één dak leeft. Ook al lijkt het nu niet zo, je dagen als thuismoeder en ook die als thuisonderwijzeres zijn geteld. Onthoud dat wanneer je het zwaar hebt.
Dus grijp dat spreekwoordelijke rekenboek bij de hand en ga vermenigvuldigen. Doe het in de dingen waar je wel goed in bent. Doe het in wat jij te geven hebt. Vermenigvuldig die complimentjes, die schouderklopjes, die aai over de bol. Vermenigvuldig die groet aan de ander op straat, de gesprekken waarbij je met echte interesse luistert naar de ander, de knuffels met je kinderen of die innige kus met je geliefde.
Be fruitful… MULTIPLY!
~ Genesis 1:28 ~
Reactie schrijven
Pia (maandag, 25 januari 2021 13:19)
Knap hoor, hoe je iedere keer de medemens toch weer postief krijgt. De dagelijkse flo zo eerlijk omschrijving geeft. En je zo een spiegel bent voor velen. De tijd vind om dit allemaal op te schrijven, naast de drukte van tegenwoordig. Kan ik alleen maar heel veel respect voor opbrengen! Heb een fijne dag! En geniet morgen van je verjaardag. Met heel je rijkdom! Liefs�